جان آنتونی برجس ویلسون با این که نویسندهای پرکار بود، ولی اولین رمانش را در مرز
چهل سالگی منتشر کرد. او در منچستر به دنیا آمد و دوران کودکی و نوجوانی اش را در زادگاهش سپری
نمود و بخش عمدهای از جوانیاش را خارج از مرز در ارتش مشغول به خدمت بود تا این که در مالایا به
استخدام خدمات استعماری بریتانیا درآمد و همانجا مشغول به تدریس شد. در سال 3991 پزشکان به
برجس خبر دادند که یک تومور مغزی در سرش پیدا کرده اند و به همین خاطر او با سرعتی زیاد شروع به
نوشتن کرد تا شاید پس از مرگ حق التألیف کتابهایش کمک خرج همسرش باشند. او در عرض یک سال
پنج رمان نوشت. برجس متعاقباً پی برد که تشخیص پزشکان اشتباه بوده است، ولی همچنان به نوشتن و
منتشر کردن رمان با سرعتی زیاد ادامه داد. او نزدیک به چهل رمان نوشت، ولی مشهورترین اثر وی یک
رمان کوتاه دیستوپیایی به نام پرتقال کوکی(3991 ) است؛ اثری که عمده ی محبوبیت خود را مدیون اقتباس
سینمایی استنلی کوبریک در سال 3913 است. نظر خود برجس این بود که پرتقال کوکی به هیچ عنوان
بهترین اثرش محسوب نمیشود. وی در مقدمهای که در سال 3999 به مناسبت بازنشر کتاب در ایالات
متحده نوشته بود، رمان را تحریک کننده و موعظه گرانه خطاب کرد و افسوس خورد از این که این کتاب
ماندگار خواهد شد، در حالی که کتابهای دیگرش که نزد او ارزش بیشتری داشتند بدون شک گمنام باقی
میماندند.
درون مایه ی رمانهای برجس مسائل مهمی مرتبط با طبع انسان و اخلاقگرایی است؛ مسائلی چون وجود
خوبی و بدی و اهمیت قدرت اراده و اختیار. برجس تحت تعلیمات مذهب کاتولیک رشد یافت و با وجود این
که از عنفوان جوانی دیگر به کلیسا نرفت، ولی قواعد و قوانین کاتولیک نزد وی گرامی باقی ماندند. برجس
به ادیان زیادی علاقه داشت و از آنها تأثیر پذیرفت، ولی اصول مذهبی کاتولیک بیشترین تأثیر را روی
دیدگاه اخلاقی او داشتند. به طور مثال، او انسان را موجودی به تصویر میکشید که ذاتاً مستعد خشونت
است و این نشاندهنده ی پذیرش این دیدگاه کاتولیک است که همه ی انسانها به گناه نخستین آلوده
شده اند...
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
